Hipotansiyon :
En sık neden ( operasyonda ) hipovolemi yani sıvı kaybıdır.Ayrıca kanama,dehitratasyon ( ileus,kusma,diürtik tedavi ),büyük venlere kompresyon,yüksek basınçlı ventilasyon,anaflaksi,ani pozisyon değişimleri diğer nedenlerdendir.
Bunlardan başka kalp ve akciğer rahatsızlıkları,narkotikler,emboli ve pnömotoraks,ritim bozuklukları,anti hipertansif tedavi neden olabilen etkenlerdendir.
Dikkat ! :
Post operatif hipotansiyon,hipoksi ve artık anestezi nedeni olabilir.Koroner hastalıklarda,hipertansiyonda,beyin dolaşım bozukluklarında, hipotansiyonun tolere edilmesi güçleşir.
Önlemler :
Anestezi indüksiyonu öncesi hastanın volüm durumunu değerlendirin.Riskli hastalarda monitör olanaklarını genişletin ( santral ven katateri,arter basınç takibi).
Riskli hastalarda negatif inotrop etkili ajanları olabildiğince kullanmayın ( pentotal dikkat !,derin dozda inhalasyon ajanları ! ),solunum basınçlarını yüksek tutmayın.
Tedavi :
Sebebe yönelik tedavi esastır.Hastanın başını aşağı alma ( trendelenburg ) anestezi derinliğini azaltabilirsiniz,volüm yüklenebilir,oksijen konsantrasyonunuzu arttırın.Kliniğe göre de efedrin,noradrenalin,dopamin infüzyonları kullanılmaktadır.
Operasyon sırasında meydana gelen ağır hipertansif krizler,serebrovasküler atakların gelişmesine ,kalp kasılabilirliğinde azalmaya,koroner yetmezleğe yol açabilir.
Bu sebeple bekleyebilen cerrahilerde tansiyon değerleri konrol edilebilir düzeyde tutulmalı,vaka ertelenmelidir.
Nedenler :
İndüksiyon ve entübasyon sonrası beklenebilen durum olup,sempatik aktivasyona bağlıdır.Sonrası ise yetersiz bir anestezi derinliğinden kaynaklanabilir.
Ayrıca, bilinen bir hipertansiyon,gebelik zehirlenmesi ( preeklampsi-eklampsi ),hipertiroidi,feokromositoma,kafa içi basınç artmasına,aort stenozuna bağlı da olabilir.
Anestezi altında,hiperkapni( CO 2 fazlalığı ) ,hipoksi,dolu mesane,adrenalinli lokal anestezik kullanımına,ketamine bağlı gelişebilir.Eğer hasta antihipertansif bir tedavideyse bu tedavi operasyonda da sürdürülmelidir.
Nedene yönelik olmalıdır. Nitrogliserin ( nidilat ),B—blokerler ( beloc ),ve diğer antihipertansifler kullanılabilir.
Transfüzyon reaksiyonları :
Uyanık hastada kan verilen damarda yanma,huzursuzluk hissi,daralma ,titreme,ateş,soğuk terleme,hızlı solunum,göğüs ve eklem ağrısı vardır.
Anestezi altında ise belirtiler baskılanır. Hemoliz,hematüri,tansiyonda düşme,taşikardi vardır.
Önlem alınmazsa şok ve pıhtılaşma bozukluğu gelişebilir( DİC ).
Tedavi :
Transfüzyonu durdurun.Volum yükseltici sıvılar ( kolloid ),adrenalin ( 0.05 -0.2 mgr iv ),dopamin ( 10 mgr / kg / dk infüzyon ) ile şokla mücadele edin.
Diüretik – lasix ( 20 mg ) ve mannitol % 20 ( 125-250 mlt ) ile forse diürez yapılarak idrar 100 mlt / saat düzeyinde tutulur.Damar yolunuzu geniş tutun,detaylı monitörizasyon yapın.Gereğinde nasal oksijen verilir.Bu arada DİC ( tüketim koagülopatisi ) proflaksisi için, 20.000 İU heparin / gün uygulanır.Yüksek doz steroid ( prednol L-250 ) başka bir tedavi seçeneğidir.
Laringo – bronkospazm :
Laringospazm solunum yollarının irritasyonu sonucu, refleks olarak akut kapanmasıdır.Özellikle fazla derin olmayan anestezi dönemleri irritasyona duyarlılığı arttırır.Entübasyon,ekstübasyon,nasogastrik tüp yerleştirme,laringoskopi,trakeanın kan-sekresyonla –mide sıvısıyla teması uyarıcı faktörlerdir.
Ağrılı uyaranlar,vagal stimülasyonlar ile de gelişebilir.Stridor,olanaklı olmayan ventilasyon ( soltmada güçlük ),siyanoz,taşikardi & ilerde bradikardi,hipoksi,aritmi ve kardiak arrestle tablo ağır seyir alabilir.
Tedavi :
Sakin olun,maske ile % 100 oksijen verin. Esmarch manevrası ile solunum yollarını açık tutmaya çalışın ( çene kaldırma ).Belli olan uyarıcı faktörü uzaklaştırın ( dikkatli aspirasyon!).Bu arada pozisyonu fazla değiştirmeyin,ağrılı uyarandan kaçının,mesaneye sonda yerleştirmeyin.Sürekli pozitif basınçla solunum yollarındaki spazmı çözün.
Çok gerekirese ksa gevşetici uygulayın ( 20 mg. listenon iv ). Son olarak düzelmeyen vakalarda trakeotomi-krikotomi uygulamasına geçilir.Ödem için kortikosteroid uygulayın ( 70-250 mg prednol L ) .
Koruyucu tedbirler;
İyi bir sedasyon,gereksiz ağrılı uyarandan kaçınma,cerrahiye yeterli anestezi derinliğinde müsaade etme ile, sprey –topikal lokal anestezik uygulama metodları alınacak önlemlerdendir.
Aspirasyon :
Dolu bir midede gıda ve mide sıvısının bilincin kapalı olduğu durumlarda akciğere ve alveollere ulaşması sonrası, akciğerlerde kimyasal pnömoninin oluştuğu öldürücü olabililen bir sorundur.Gebelerde ölümlerin sık nedenlerindendir.
Önemli olanı;
aspire edilen mide sıvının pH sının <> 0.4 mlt / kg olarak gelişen mendelson sendromudur ( akut toksik akciğe ödemi ).
Genelde klinikte sessizdir.Siyanoz ve yaş raller ( akciğer sesleri ),azalmış veya kaybolmuş solunum sesleri,hipoksi,metabolik asidoz görülen tablodur.
Tanı :
Akut yapılacak tedavi sonrası,akciğer grafisinde atelektazi,ödem,pnömoni gözlenebilir.
Akut tedavi :
Gerekirse operasyonu ertele
Baş aşağı pozisyon ver
Solunum yollarını temizle
Entübasyon ve + basınçlı ventilasyon
Kontrollu ventililasyonu sağla
Kan gazı analizi yap
Sf le yıkama ?
Bronkospazm için aminocardol uygula
Steroid kullan
Dolaşım kontrolu elden bırakma
Kesinlikle yoğun bakım takibi gereken bir durumdur!
Antibiogram yapılabiliyorsa antibiotik tedavisi
Aspirasyon öyküsünde,klinik iyi olsa bile en az 48 saat gözlem şarttır!!
Etiketler: ANESTEZİ KONULARI - MAKALELER
<$BloYorum Gönder
<$BloKaydol: Kayıt Yorumları [Atom]
<$Blo
- Ad: ANESTEZİ VE REANİMASYON
- Konum: Türkiye
<$I18NPrÖnceki Kayıtlar
Hakkımda
1985 İSTANBUL TIP FAKÜLTESİ MEZUNUYUM. 1991 YILINDAN BERİ ANESTEZİ VE REANİMASYON ALANINDA ÇALIŞMAKTAYIM. EVLİ 1 ÇOCUK BABASIYIM.Konu ile ilgili benzer daha kapsamlı web sayfam : http://www.anesteziwebline.com ' dur !
Profilimin tamamını görüntüle
<$BlogFeKaydol:
Yorumlar [Atom]